ایران دارای یک هویت ملی تاریخی و کهن می‌باشد که قرن‌ها پیش ایجاد شده و در فراخنای تاریخ توانسته است پایداری، پویایی و موجودیت خویش را حفظ کرده و تداوم بخشد. در این فرایند تاریخی، مؤلفه‌های مهمی در شکل‌گیری و استمرار این هویت نقش داشته‌اند که سرزمین ایران، تاریخ طولانی و کهن، دین و اعتقادات مذهبی(به‌ویژه اسلام)، میراث سیاسی و حکومت، فرهنگ غنی و پویا، زبان فارسی، اسطوره‌های ملی ایرانی و عناصر عدالت‌خواهی، حق‌جویی و آزادی‌خواهی، اصلی‌ترین آن‌ها می‌باشند.

آنچه اين کشور ديرينه را در برابر هجوم ها و ايلغارها همچنان پا بر جا نگه داشته، هويت فرهنگي، ملي و ايراني آن بوده است؛ هويتي که در قالب زبان پارسي باليده و خود را نموده است. زبانی که فردوسي حماسه سترگ خود را با آن مي سرود تا علايق ملي و فرهنگي را با آن نيرو بخشد و خودشناسي و خودباوري را به ايرانيان نشان دهد، یا مولوي آثار ادبي عرفاني خود را با آن سرود تا اصالت ديني و عرفاني را به مردم بياموزاند، و حافظ و سعدي ماندگارترين آثار ادبي خود را با آن نوشتند، همواره نقش اصلي و ويژه اي در پايداري و حيات ايرانيان و وحدت ملي ايفا کرده و مي کند. در حقيقت زبان فارسي هميشه چون حلقه اي مريي و نامريي، هويت فرهنگي و ملي مردم ايران و اقوام آن را به يکديگر پيوند داده و همچنان عامل اصلي وحدت ملي ايرانيان است.

در همین راستا کانون اندیشه جوان قصد دارد تا شنبه ۲۷ شهریور ماه ساعت ۲۱ با حضور دکتر سیدحسین شهرستانی در نشستی مجازی تحت عنوان «جایگاه زبان و ادبیات فارسی در تداوم هویت ملی ایرانیان» در صفحه اینستاگرام کانون اندیشه جوان به نشانی canoon_org@  به گفتگو بپردازد.