از مسائلی که خواسته و‌ گاها ناخواسته در طرح های نوین حکمرانی دنبال شده، خنثی‌سازی دولت از آثار اساسی‌اش می باشد. اما با این واقعیت موجود در صحنه حکمرانی جهانی چه باید کرد؟ در وضعیتی که الگوی شبکه‌ای حکمرانی در سراسر اندیشکده‌های دنیا دنبال می‌شود، این الگوی نوین چه نسبتی با حکومت دینی خواهد داشت؟ آیا الگوی دولت محور دینی در ایران با الگوی شبکه‌ای قابل جمع است؟