توضیحات
در کتاب حقیقت و مصلحت سعی شده‌تا با مراعات محدودیت‌های حجمی و نیز اقتضائات مخاطبان جوان، پاسخ برخی سوالات از قبیل: نسبت میان حقیقت و مصلحت چیست؟ چه کسی مجاز به تشخیص مصلحـت در جامعـه اسلامی اسـت؟ آیـا می‌تـوان بـرای مصلحت‌اندیشی حد و سقفی در جامعه اسلامی تصور کرد؟ نقش مردم در فرایند تشخیص مصالح تا چه میزان و به چه شکل است؟ آیا رویکرد نتیجه‌گرایی در انتخاب مصلحت قابل قبول است؟ و.. را با بیان شواهدی از سیره نبی مکرم اسلام(ص) و نیز ائمه معصومین(ع) بیان کنیم. برای رسیدن‌به پاسخ این پرسش‌ها مروری اجمالی بر معنای مصلحت، اسلوب مصلحت‌گرایی در حکم حکومتی، مبانی عام مصلحت (مبانی معرفت شناختی، مبانی اجتماع‌شناختی و مبانی سیاست‌شناختی) و ضوابط مصلحت در صدور احکام حکومتی اجتناب‌ناپذیر است.
مفهوم شناخته شده‌حکومت در نزد عموم چیزی جز اداره جامعه در شعاع مصالح نیست و اساسا رسالت اصلی حکومت همین است. باید توجه داشت که مسائل هر اجتماع دو گونه است:
الف) مسائلی که به یکایک افراد آن جامعه برمی‌گردد و هر فردی در تصمیم‌گیری آن مستقل است.
ب) مسائلی که به کل جامعه مربوط شده‌و تک تک افراد، تصمیم گیرنده آن نیستند.
مصلحت عمومی، در بخش دوم قرار دارد و تشخیص دهنده آن حاکم اسلامی است. به همین دلیل رضایت و پسند تک تک افراد در آن منتفی است…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.