یکی از موضوعات اساسی در هویت شهر ایرانی اسلامی، لزوم مطالعه آسیب‌شناختی شهرسازی مدرن در ایران معاصر است. بطور کلی مفهوم شهر در ايران در دوران معاصر هرگز روشن نبوده است. آن‌چه قبل از انقلاب بيشتر به‌چشم می خورد تفسيري مستبدانه و فرمايشی از مدرنيزاسیون در شهرسازی، شهرداری و شهرنشينی بود و نظر اين بود كه اين مفاهيم، به عنوان مفاهيم جهانشمول و غيرقابل اجتناب می بايد وارد شده و به هر ترتيبي،‌ استقرار يابند. خطای آشكار در اين شيوه تفكر آن بود كه فكر مي‌كردند مي‌توان به صورت انتخابي، برخي از جوانب مدرنيته را در شهرسازي وارد كرد و از بقيه چشم پوشيد.

اين شرايط پس از انقلاب، دچار پيچيدگي مضاعف شد؛ زيرا در حالي‌كه هيجان انقلابي و اراده نظام جديد بر مقابله با غرب و غرب‌گرايي استوار بود، به‌واسطه عدم توجه به ماهيت و نقش شهر در تقويت يا تضعيف نظام سياسی، شهرسازي به روش غربي (شبه غربي) همچنان تداوم يافت. در حالي‌که شرايط سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي تغيير کرده بود و انتظارات کاملا تازه و بي سابقه‌اي مطرح گرديدند. در آن مقطع تاريخي، کسي به اين نکته حساس توجه ننمود که عدم ارائه يک تعريف جامع و مانع از مفهوم جديد شهر و نيز عدم توجه به اين موضوع زير بنايي که فرهنگ و تمدن در طول يکديگر قرار دارند و نه در عرض هم، بعدها مشکلات پيچيده‌ای را در پيش روي جامعه قرار داد.

در همین راستا در کانون اندیشه جوان قصد داریم تا در روز ‌سه‌شنبه ۷ تیر ماه ساعت ۲۱ با حضور محمدجواد استادی در نشستی مجازی تحت عنوان «آسیب‌های شهر مدرن» در صفحه اینستاگرام کانون اندیشه جوان به نشانی _canoon_org@ به گفتگو بپردازیم.