در سالهای اخیر در پرتوی پیشرفتهای فناورانه و تکنولوژیک، شاهد بروز و ظهور عالم جدیدی در برابر چشمان بشر هستیم که هنوز از جهت نظری و فلسفی به خوبی تبیین و تشریح نشده است: جهان سایبر. یکی از مشخصات اساسی جهان سایبر که در به طور عینی قابل لمس بوده، مسئله هوش مصنوعی است. در این عرصه، محوریت تعامل آدمی با جهان اطراف بر مبنای اطلاعات است؛به طوری که پردازش اطلاعات بهجای معرفت مینشیند و این اطلاعات به مثابه معرفت محسوب میگردد؛ به گونهای که انسان به جای پردازش عقلی و رسیدن به معرفت، به اطلاعات مجازی و سایبری به مثابه معرفت مینگرد.
بحث ما در این نشست در باب ماهیت فلسفی و معرفتی جهان سایبر و هوش مصنوعی نیست؛ بلکه تمرکز ما بر نحوه تعامل علوم انسانی کنونی با این جهان نوین به ویژه نسبت معرفت انسانی با هوش مصنوعی است: این که علوم انسانی چه تحولاتی را در بلندمدت از هوش مصنوعی خواهد پذیرفت؟ از سوی دیگر علوم انسانی چه تغییرات و تحولاتی را باید در خود ایجاد نماید که خود را متناسب با شرایط جدید سایبری تطبیق دهد؟ شاخههای مختلف علوم انسانی چگونه میتوانند به تبیین ماهیت هوش مصنوعی و فضای سایبر بپردازند؟
در همین راستا به استحضار می رساند نشست هوش مصنوعی و علوم انسانی کانون اندیشه جوان که در هفته گذشت به علت مشکلات فنی برگزار نشد مجددا در روز یکشنبه۱۸ تیرماه ساعت۱۳ صبح با حضور دکتر علیرضا قائمی نیا به صورت برخط در ادوبی کانکت به نشانی meeting.iict.ir/qotb برگزار برگزار می شود.
پاسخ