قائمی گفت: نمی توان هوش مصنوعی را از زندگی انسان حذف کرد و زندگی بشر از طریق آن نظم و سامان پیدا می کند.
دکتر قائمی با بیان اینکه ارتباط هوش مصنوعی با علوم انسانی مساله مهمی است اظهار داشت: هوش مصنوعی ترکیبی از فناوری اطلاعات و دیجیتال است. در قرن ۲۰ با پیشرفت هایی که در عرصه ابزارهای دیجیتال و فناوری های اطلاعات صورت گرفت هوش مصنوعی متولد شد و هر روز شاهد گسترش هوش مصنوعی در ابعاد مختلف زندگی بشر هستیم. شاید بتوان گفت هوش مصنوعی در سه ساحت گسترش پیدا کرده است یک ساحت همان ساحت فکری و پردازش هایی است که در مورد مطالب علمی و فکری انجام می شود؛ در این ساحت می بینیم که روز به روز گسترش پیدا می کند  و همواره اطلاعات جدیدی پردازش و گسترش داده می شود.

این استاد دانشگاه بیان کرد: ساحت دیگری که می توان گفت هوش مصنوعی در آن ساحت مدام در حال توسعه است ساحت های زبانی و کنش های ارتباطی است؛ تجلی این پیشرفت هوش مصنوعی را در کنش های اجتماعی و برخی ربات ها و چت ربات ها و … می توان مشاهده کرد. هوش مصنوعی ابعاد مختلف زندگی انسانی را توسعه می دهد و این توسعه نیز روز به روز بیشتر می شود. هوش مصنوعی با فناوری های دیگر تفاوت دارد و این نکته را نباید نادیده گرفت. هوش مصنوعی یک فناوری معرفتی و ماشین معرفت است، خوراک هوش مصنوعی اطلاعات است و با اطلاعات و داده ها سر و کار دارد. هوش مصنوعی به انبوهی از اطلاعات و فرا اطلاعات دسترسی پیدا کرده و هر چقدر این دسترسی بیشتر می شود به همان میزان توانمندتر شده و می تواند پردازش های دقیقی را انجام دهد. امروزه در زمینه های مختلف از جمله ترجمه متون، تحقیقات در حوزه های مختلف، تجارت، مدیریت جامعه و .. هوش مصنوعی کار انجام می دهد و در بسیاری از جهات به جامعه بشری کمک می کند.

وی ادامه داد: هوش مصنوعی یک ماشین معرفتی است که با ابزار ها و فناوری های دیگر تفاوت دارد و نمی توان هوش مصنوعی را با صنعت هواپیما سازی مقایسه کرد چرا که هوش مصنوعی فناوری است که مستقیم با اطلاعات، معرفت و ذهن بشر ارتباط دارد از این جهت تاثیر او در گسترش زندگی بشر معنا پیدا کرده و از سوی دیگر فناوری های دیگر را مدیریت می کند. برای مثال در فناوری های خودرو سازی و … هوش مصنوعی کار آیی داشته و به یک معنا حاکمیت دارد.

قائمی درباره بر تاثیر هوش مصنوعی در علوم انسانی گفت: هوش مصنوعی در علوم انسانی پارادایم های پژوهشی جدید را به وجود آورد در واقع پارادایم های تحقیق را تغییر داده است و این تغییر نیز روز به روز مشهود تر و آثار آن بیشتر مشهود می شود. در واقع هوش مصنوعی یک سری تکنولوژی های جدید دیجیتال را پدید آورده است این تکنولوژی ها در علوم انسانی تاثیر می گذارد و موجب دیجیتالی شدن تحقیق شده است.

این استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: به طور کلی ورود هوش مصنوعی به صحنه علوم انسانی پارادایم پژوهشی جدیدی را به وجود آورده است. شکل گیری یک پارادایم پژوهشی به این معنا است که دانشمندان علوم انسانی در علوم اجتماعی با روش های سنتی دیگر عمل نمی کنند و روش های سنتی در برخی از حوزه ها منسوخ شده و یا باید با روش های دیجیتال تکمیل شود؛ بنابراین هیچ دانشمندی امروزه از روش های دیجیتال بی نیاز نیست و نمی تواند کار علمی را بدون ورود به این حوزه ها انجام دهد. هوش مصنوعی واقعا جهان معرفت بشر را تغییر داد و این تغییر نیز هم در ساحت علوم طبیعی قابل رویت است و هم در زمینه علوم انسانی این مهم مشهود است. علوم طبیعی مانند فیزیک و شیمی و حتی علوم پایه مانند ریاضیات و… همه متاثر از هوش مصنوع است. ورود هوش مصنوعی به علوم طبیعی امید جدیدی را در بشر به وجود آورده تا به محدودیت های معرفتی خود از این طریق غلبه کند.

وی اضافه کرد: در علوم انسانی نیز همین طور است ورود هوش مصنوعی به علوم انسانی حاکی از یک نوع تغییر پارادایم معرفتی  است که بشر می خواهد به کمک هوش مصنوعی به برخی از محدودیت های معرفتی خودش غلبه کند. برای مثال در عرصه جامعه شناسی یک جامعه شناس به اطلاعات بسیاری نیاز دارد تا تحلیل های اجتماعی داشته باشد طبیعی است مانند سابق نمی تواند عمل کند و با روش های آماری نمی تواند یک نگاه جامعی به دست بیاورد از این رو معرفت اجتماعی دچار یک محدودیت هایی در فضای جدید شده است بر همین اساس اقتضا می کند که از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار توانمند معرفت شناختی استفاده کند. در زمینه های دیگر نیز چنین است.

قائمی گفت: جامعه فعلی و انسان امروزی با یک وضعیت جدیدی روبرو است این وضعیت جدید یک سری محدودیت های معرفتی برای انسان به وجود آورده است از این رو انسان برای غلبه بر محدودیت های خود مجبور است که به هوش مصنوعی و پارادایم های دیجیتالی جدید رجوع و از آنها استفاده کند تا مسائل علوم انسانی و اجتماعی را حل کند. هوش مصنوعی برای حل مسایل و مشکلات معرفتی جدید اجتناب ناپذیر است. هوش مصنوعی در ابزارهای دیچیتال ظهور و بروز پیدا کرده است. بنابراین متجلیات هوش مصنوعی می تواند موضوع تحقیق باشد و هم می تواند کمک کند این علوم را.

این استاد دانشگاه بیان دشات: دیجیتال شدن تحقیق دو معنا می تواند داشته باشد یک معنای عام و دیگر معنای خاص است معنای عام آن است که انسان از ابزار دیجیتال و هوش مصنوعی به هر نحوی شده در حل مسائل علوم انسانی کمک بگیرد و معنای خاص آن است که از ساختار معرفتی هوش مصنوعی کمک گرفته شود. از این رو دیجیتال شدن تحقیق مقابل با آنالوگ بودن علوم انسانی و اجتماعی است.  علوم انسانی دیجیتال به این معنا است که از روش های کامپیوتری و محاسباتی در تحقیقات علوم انسانی کلاسیک برای حل مشکلات بشری کمک گرفته شود. علوم انسانی دیجیتال به طور کلی استفاده از روش های محاسباتی در تحقیقات علوم انسانی کلاسیک است و با مسائل جدید سر و کار ندارد.  بنابراین نمی توان هوش مصنوعی را از زندگی انسان حذف کرد و زندگی بشر از طریق آن نظم و سامان پیدا می کند.