نقد کردن و نقد پذیری, سرمایه ای ارزنده برای اصلاح فرد و جامعه به شمار می رود. شناخت کاستی ها و تلاش برای زدودن آنها, گامی است اساسی در رسیدن به رستگاری فردی و اجتماعی. اما شاید میان نقد و تخریب فاصله کوتاهی نهفته باشد فاصله ای که بیشتر به هدف منتقد از بیان نقد بر می گردد؛ از همین رو اگر فرهنگ نقد کردن و نقد پذیرفتن, به درستی بیان شود و آداب نقد و ویژگی های ناقدان و مرزهای روا و ناروای انتقاد به روشنی ترسیم گردد, بسیاری از تنش ها و تشنج ها و کشمکش ها فروکش می کند و بسیاری از سستی ها و کاستی ها, زمینه ظهور نمی یابند…
? برای مشاهده کامل گفتگو به ششمین قسمت برنامه کالک مراجعه فرمایید.
? در سایت کانون ببینید.
? در آپارات کانون ببینید.
پاسخ‌ها