ولی زمانه مالک اشتر طور دیگری است. مالک در دوران افول تدریجی ایمان مسلمین قرار دارد و نه توسط کفار حربی، بلکه توسط فاسقین امت پیامبر به شهادت می‌رسد و بعد از شهادتش نه تنها بیداری اسلامی شکل نگرفت بلکه روز به روز بر غفلت مسلمین افزوده شد و جای خالی او هم پر نگردید و در نهایت به غربت و شهادت علی ع انجامید و شروعی شد بر اضمحلال حکومت اسلام ناب و شهادت ائمه و دوران غیبت و هجران تشیع.

حضرت امیر در مورد مالک میگوید: به خدا سوگند ، مرگ او اهل مغرب(شام) را عزّت بخشید و اهل مشرق(عراق) را خوار کرد و ادامه میدهد: دیگر مانند او را هرگز نخواهم دید.

الان چند روز از شهادت حاج قاسم گذشته است و موج خروش و حرکت و بیداری انقلابی که بعد از شهادت این سردار نه تنها در ایران بلکه در عراق و جهان اسلام رخ داده و فوج فوج جوانانی که شعار من قاسم سلیمانی هستم سر می‌دهند و کرور کرور سرداران سپاه که در صف ادامه راه و کار او هستند و شروع اضمحلال آمریکا و اخراجش از عراق و منطقه، همه و همه نشان میدهد که فتح الفتوح در پیش است و اینکه شرایط اخیر بیش از آنکه به دوران رکود و اضمحلال سالهای پایان حکومت امیرالمومنین ع شبیه باشد، به دوران صدر اسلام و قدرت گرفتن درخت اسلام ناب توسط خونهای شهدای بزرگی چون حمزه، شبیه تر است.
از دست دادن حمزه مقاومت، شهید حاج قاسم سلیمانی بسی تلخ و سخت است.

ولی دوستان! نفس تازه کنیم که فتح الفتوح ها در پیش داریم…