سهروردی یکی از فیلسوفان برجسته ایرانی در اواخر دوره سلجوقیان و حکومت خلفای عباسی است که هرچند داراي آثار مستقل سياسي نيست، اما در آثار متعدد خود از سياست بهمعناي استصلاح خلق و رهبري جامعه غافل نبوده و همواره دغدغه سعادت و رسيدن به عدالت در جامعه را داشته است، از اين رو با اثبات ضرورت زندگي جمعي انسان به رسالت انبيا اشاره مي کند و از اين رهگذر پلي به سوی حکومت حکيمان است.
او پدیدآورنده آيين سياسي اشراقي با ترکيبي از دو انديشه سياسي اسلامي و ايراني است؛ که در يک سوي آن نظريه بنياد نبوت در اسلام و اعتقادات اسلامي در بابِ معجزهها و کرامات انبيا قرار دارد و در سوي ديگرش باورهاي باستاني ايراني درباره فره ایزدی است که بنا بر سنت انديشه ايراني، به هر کس که علم طلب کند و به «حکمت متعاليه» دست يابد، فره ايزدي داده خواهد شد و سرانجام سنت کهن ايراني در باب وزراي خردمندي که حکمت خود را در خدمت پادشاهان قرار ميدهند و بيشترشان جانِ خود را نيز بر سر همين خدمت به گسترشِ عدالت ميگذارند.
بنابراین ريشههاي نظري اندیشه سیاسی شیخ اشراق را ميتوان در متون فلسفه اسلامي و ايراني جست؛ به خصوص در متون فلسفه سياسي اسلامي است و اهتمام به انديشه سياسي شیخ اشراق تلاشي در جهت كشف زواياي مبهم انديشه حكيمي است كه پايهگذار مكتبي خاص در حكمت اسلامي بوده است. از این رو بازخواني انديشه سياسي اين حكيم در حقيقت كشف يك عنصر فعال و كارآمد ايراني در حوزه فكر و انديشه سياسي در جهان اسلام است.
در همین راستا قصد داریم تا شنبه ۹ مرداد ماه ساعت ۱۵ با حضور جناب آقای قاسم پورحسن در نشستی مجازی با موضوع سیاست اشراقی«بازخوانی اندیشه سیاسی سهروردی» در صفحه مجازی اینستاگرام کانون اندیشه جوان به نشانی canoon_org@ به گفتگو بنشینیم.
پاسخ