از زمان پیدایش نفت در ایران، نفت به عنوان مهمترین کالای صادراتی به بازارهای جهانی عرضه میشود و هم‌چنان بخش اعظمی از بودجه کشور به درآمد نفت اختصاص می‌یابد. بسیاری از صاحب‌نظران سیاسی و اقتصادی، بر آسیب‌های عمیق و دیرپای کشورهای نفتی تأکید می‌کنند. آنها آسیب‌هایی مانند گسترش رانت، تضاد بین دولت و ملت، ساختاری شدن فساد و کمرنگ شدن عنصر کار را برشمرده و بر جامعه ایران تطبیق می‌کنند. اما این نظرات تا حد زیادی قابل نقد است. زیرا بسیاری از کشورهای جهان هستند که نفت‌خیزند و به هیچ کدام از این آسیب‌های عمده دچار نشدند. برای مثال نروژ یک کشور نفتی است، اما ساختار اقتصاد و بودجه نروژ بر ماهیگیری و کشتی‌رانی بنا شده است. و با مدیریت درست منابع نفتی توانسته است این سرزمین را به ثروتمندترین کشور جهان بدل کند. آیا مشکل از نفت و اقتصاد نفتی است؟ آیا نمی‌توان بر مبنای نفت و اقتصاد نفتی کشور را به سمت توسعه و ثبات اقتصادی پیش برد؟
در همین راستا قصد داریم تا چهارشنبه ۹ تیرماه ساعت ۲۱ با حضور جناب آقای دکتر سید محمد هادی سبحانیان در نشستی تحت عنوان «نفت؛ نعمت با نقمت؟!» در صفحه مجازی کانون اندیشه جوان به نشانی canoon_org@ به گفتگو بپردازیم.
پاسخ